Kto powinien klasyfikować?

Kod taryfy celnej- to w praktyce ciąg kilku cyferek, który wraz z krótkim rzeczowym opisem powinien w jak najdokładniejszy sposób charakteryzować towar w zgłoszeniu celnym. Kompletna deklaracja celna , zawierająca m.in. właśnie kod taryfy danego produktu obrazuje transakcję handlową. Bazując na wybranych elementach deklaracji m in. pochodzeniu towaru, jego wartości oraz na kodzie taryfy celnej, naliczany jest dług celny, czyli obowiązek uregulowania należności przywozowych bądź wywozowych. Jeśli kod taryfy zgłaszanego towaru jest nieprawidłowy powyższe zobowiązanie prawdopodobnie zostanie obliczone w sposób niewłaściwy i jego wartość różnić się będzie od należności jakie powinny zostać nałożone na zadeklarowane produkty. Co więcej klasyfikacja towaru mówi także o wymogach i ograniczeniach dla handlu z krajami spoza Unii Europejskiej – w związku z tym w przypadku zastosowania nieodpowiedniego kodu istnieje ryzyko nielegalnego wprowadzenia towaru na obszar UE, co może skutkować poważanymi konsekwencjami finansowymi (odsetki, mandaty czy grzywny) dla importera. Powyższe, jasno pokazuje jak ważne w procesie dokonywania zgłoszenia celnego jest prawidłowe wskazanie kodu taryfy celnej wybranego produktu. Jeśliby chcieć przyrównać ten proces do układania domina, to taryfikacja jest pierwszą z kostek, która warunkuje zgodność i stabilność konstrukcji.

Najważniejsze dla poprawnej taryfikacji jest szczegółowe poznanie produktu. Istotny jest sposób oraz materiał z jakiego został on wykonany. Nie mniej ważną kwestią jest też jego przeznaczenie, czasami niezbędna jest waga, wymiary czy zawartość procentowa danej substancji w poddawanym klasyfikacji produkcie gotowym. Niektóre z informacji niezbędne do nadania prawidłowego kodu są niezwykle szczegółowe i często zdarza się, że jedynie technolog bądź inżynier, który współpracował przy produkcji danego towaru będzie w posiadaniu odpowiedniej wiedzy.

Aby zagwarantować jednolity sposób dokonywania klasyfikacji towarów zostały sporządzone Ogólne Reguły Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS), które systematyzują proces taryfikacji, tak aby zawsze był prowadzony zgonie z ich brzmieniem.

Taryfa celna jest pełna zawiłości, szczegółowych pytań i zastrzeżeń, które niezaznajomionej z nią osobie mogą przysporzyć wielu problemów. Powinno się ze szczególną ostrożnością czytać nazwy zawartych w taryfie pozycji, zwracać uwagę na interpunkcję i spójniki w zdaniach, które mogą całkowicie zmienić znaczenie opisów produktów, gdy przeczyta się je w niewłaściwy sposób. Lecz nie tylko brzmienie sekcji, działu czy pozycji jest istotne z punktu widzenia procesu klasyfikacji, ale również towarzyszące każdemu etapowi Noty. W poszczególnych częściach taryfy można także znaleźć definicje zagadnień niezbędnych do stwierdzenia czy towar, z którym mamy do czynienia na pewno może być klasyfikowany do danej pozycji.

Poniżej prezentujemy kilka przykładów nieoczywistych klasyfikacji wprost z naszego „codziennego” podwórka ?

• Analizując wyłącznie średniej jakości czarno-białe zdjęcie kwadratu z podpisem folia, ciężko będzie dotrzeć do informacji, których wymaga taryfa, czyli: z czego jest wykonana folia, czy jest np. samoprzylepna, czy jej grubość przekracza 0,125 mm, ile wynosi jej gęstość, czy posiada nadruk, czy była laminowana lub do czego służy. W tym konkretnym przypadku z pewnością niezbędne w procesie taryfikacji będą uzupełniające pytania do producenta (który miejmy nadzieję z przyjemnością na nie odpowie ?)
• Innym przykładem, może być pozycja 8409 taryfy traktująca o Częściach nadających się do stosowania wyłącznie lub głównie do silników objętych pozycją 8407 lub 8408., Czy w tej sytuacji wszystkie elementy znajdujące się wokół silnika będą klasyfikowane do tej pozycji? Oczywiście, nie- w wykluczeniach do tej pozycji znajduje się kilka potencjalnie pasujących do niej produktów jak np. pompy wtryskowe czy wały rozrządu, ale są one niestety przekierowane do innych pozycji taryfy (odpowiednio 8413 8483). Gdy mamy do czynienia z elementami niewymienionymi w wykluczeniach, i wydaje się nam, że dany towar, już bez zbędnych „ceregieli” ?będzie zaklasyfikowany do pozycji 8409… pojawią się niewygodne pytania wydłużające proces, takie jak np. ile wynosi wytrzymałość cieplna danej części, ile wynosi natężenie przepływu albo rezystancja. ☹
• Jogurt, tym razem przypadek wydaje się łatwy. Pozycja 0403 taryfy celnej to: Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana ukwaszona, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao; Opis pozycji wygląda obiecująco – nawet słowo jogurt pojawia się w treści. W Notach do tej pozycji nie ma żadnych komplikujących temat wyłączeń… a jednak. Znajdująca się w Notach wyjaśniających do Nomenklatury scalonej, informacja precyzująca, „zaburza” proces ? „Podpozycje te stosuje się wyłącznie do produktów, które otrzymywane są w procesie fermentacji mlekowej wyłącznie paciorkowców Streptococcus thermophilus i pałeczek Lactobacillus delbrueckii, z podgatunku bulgaricus”… I w tym przypadku bez technologa odpowiedzialnego za produkcję, ciężko będzie stwierdzić jaki szczep bakterii został wykorzystany w procesie powstawania badanego jogurtu.
• A teraz bożonarodzeniowo-imieninowo i etc top prezentowy wszech czasów – zestaw produktów składający się z szamponu do włosów, żelu pod prysznic oraz dezodorantu, zapakowany razem w pudełko z kokardą ? przeznaczony do sprzedaży detalicznej. W tym przypadku mimo zbiorczego opakowania sugerującego jeden kod taryfy celnej, każdy z produktów jest klasyfikowany do innej pozycji…, Co zatem zrobić w tak skomplikowanej sytuacji? . Z pomocą przychodzi nam np. reguła 3b. ORINS, która mówi, aby w takich okolicznościach szukać zasadniczego charakteru takiego zestawu. Jeśli jednak ciężko nam stwierdzić, który z produktów kompletu jest najważniejszy- ponieważ intencje kupujących mogą różnić się od siebie możemy wykorzystać kolejną sugestię ORINS. Reguła 3c. pozwoli w tym przypadku zastosować kod, który w kolejności numerycznej w taryfie celnej występuje jako ostatni.

Wracając zatem do pytania postawionego w tytule artykułu – kto powinien klasyfikować? -odpowiedź zdaje się nasuwać sama. Powinna to być osoba, która zna i stosuje się do Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej – ORINS. Z pewnością łatwiej i sprawniej proces klasyfikacji przebiegnie także u osoby, która na co dzień obcuje z taryfą i rozumie funkcjonujące w niej zasady.

Aby uniknąć przywoływanych w tym artykule konsekwencji wynikających z błędnie zataryfikowanego towaru warto zdać się na ekspertów specjalizujących się w tej dziedzinie. W dziale Doradztwa Celnego Rusak Business Services działają eksperci, którzy na co dzień zajmują się taryfikacją przeróżnych towarów występujących w obrocie międzynarodowym, poczynając od jogurtów i batoników, na laminatach, tokarkach czy olejach silnikowych kończąc. Nasi specjaliści ds. klasyfikacji posiadają wieloletnie doświadczenie w tym obszarze, doskonale znają i rozumieją specyfikę taryfy celnej, , a ponadto posiadają techniczne wykształcenie (absolwentki chemii oraz fotoniki), które niewątpliwie pomaga w procesie klasyfikacji najbardziej zawiłych i nieoczywistych towarów.

Autor: Aleksandra Kołecka, Classification Expert Rusak Business Services

Powyższy artykuł stanowi skrótowy i niepełny opis tematu.
Jeżeli interesuje Cię profesjonalne wsparcie merytoryczne w powyższym zakresie, skontaktuj się z naszymi specjalistami (tc@rusak.pl) .

[1] https://ksiegowosc.infor.pl/obrot-gospodarczy/clo/5230486,Jakie-sankcje-karnoskarbowe-wynikaja-z-przepisow-prawa-celnego.html (stan na dzień 09.04.2021)